Delen op

Robin Verheijden

Collega's aan het woord

Op mijn laptop staat nog een document uit 2018: ‘Waarom strategie consulting?’ Ik beschrijf dat het projectmatig werken me aanspreekt. De diversiteit aan opdrachtgevers zou ervoor zorgen dat mijn leercurve steil stijgt. Bovendien stond ik te popelen om mijn tanden in een complex vraagstuk te zetten, om de onderste steen boven te krijgen.

Ik hou er een positief gevoel aan over. In 2018 was ik net afgestudeerd van mijn master Finance en had ik een mooie reis gemaakt. Ik was helemaal klaar om het bedrijfsleven te bestormen. Wat ik niet teruglees, maar me wel herinner, is de spanning die ik op dat moment ook voelde. Bedrijven die ik voor ogen had kenden ellenlange sollicitatieprocedures, waar een case interview altijd onderdeel van was. Het ‘Case in point’ boek had ik al lang en breed doorgenomen, maar toch raakte ik niet overtuigd van mijn eigen kunnen. Ach ja, ik ging het maar gewoon proberen…

Wie onze website heeft doorgenomen weet dat Roger niet direct een strategie consultant is, dus wat is daar gebeurd? Mijn oog viel op de vacature ‘junior tender consultant’. Ik sloeg aan op het adviseren van verschillende organisaties en het commerciële aspect van de baan. Alle wensen uit mijn document las ik terug, maar wat is in godsnaam een ‘tender’? Google legde het me uit en ik besloot contact op te nemen.

“Ik ervaarde mijn eerste gesprek met Floris als zeer positief”

Roger heeft een kantoor in Tilburg en in Maarssen, dat vond ik positief. Ik wilde graag verhuizen naar Utrecht, maar dat ik dit op mijn gemak kon voorbereiden vanuit mijn studio in Tilburg, vond ik niet erg. Bij binnenkomst op kantoor werd ik meteen vriendelijk ontvangen. Ik weet nog dat ik om een cappuccino vroeg, waarna de office manager me vragend aankeek. Nu weet ik waarom, want door mijn collega’s wordt de melkopschuimer nooit gebruikt. Ik heb het nooit eerder hardop uitgesproken, maar de cappuccino smaakte totaal niet!

Ik ervaarde mijn eerste gesprek met Floris als zeer positief. Hij legde me helder uit wat me te wachten stond als ik voor Roger zou kiezen. De sfeer was gemoedelijk, informeel. Mijn lijstje met punten van waarom ik de juiste persoon was voor de organisatie, kwam niet eens aan bod. Floris sprak meteen vertrouwen naar me uit en wilde snel een tweede gesprek inplannen. Als we daarna allebei nog steeds positief waren, konden we het hebben over de arbeidsvoorwaarden. Ik was overdonderd door de snelheid, maar het gevoel was goed.

“Ik krijg veel erkenning voor mijn werk en mijn bijdrage aan de organisatie”

Ondertussen startte ik ook met mijn sollicitatie bij een andere organisatie. Hier had ik net de capaciteitentest gemaakt en werd ik uitgenodigd voor de case. Tegelijkertijd deed Roger mij een aanbod. Ik twijfelde, want ik was nog nergens anders écht kennis gaan maken. En al die case interviews die ik zo lang had geoefend! Floris zijn nuchtere houding heeft me uiteindelijk over te streep getrokken. Hij zei: “Natuurlijk hopen we dat we een langdurige samenwerking met elkaar aangaan, maar als dit na een jaar toch niet de juiste match blijkt; even goede vrienden. Een baan is tegenwoordig niet meer als een huwelijk voor 30 jaar.” Het maakte me aan het lachen, ik ging er maar niet op in dat ik hoopte dat mijn eventuele huwelijk het langer zou volhouden. Na het weekend zette ik mijn handtekening onder het contract.

Nu, meer dan twee jaar later, sta ik nog steeds volkomen achter mijn keuze. Ik krijg veel erkenning voor mijn werk en mijn bijdrage aan de organisatie. Roger groeit, maar houdt de vrijheid en het persoonlijke contact van een kleine organisatie. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan alle flauwe grappen die we met elkaar maken en de gezelligheid tijdens onze borrels en uitjes. Het tovert een glimlach om mijn gezicht, ik ben trots dat ik een Roger ben.

Heb jij interesse in een baan bij Roger? Je bent van harte welkom! Ik maak het mijn missie om altijd een lekkere cappuccino voor je te zetten.