Delen op

Blog

“Dan gaan we het samen oplossen.”

Aanbesteden en de miljoenennota


Door Jeroen Veenendaal

Partner / Consultant

De miljoenennota. Een goed humeur krijg je er niet van. Het is gelukkig niet alleen maar kommer en kwel, cijfermatig gaat het best goed. De economie draait nog steeds op volle toeren en het klimaatfonds is wat mij betreft ook echt goed nieuws. Maar toch, het is duidelijk dat we een aantal stevige uitdagingen voor onze kiezen krijgen.

"Steeds meer krijgen we de rekening gepresenteerd van uitgesteld en weinig doortastend beleid."

Hoe groot die zijn, hoe lang ze gaan duren en hoe we ze precies moeten oplossen, daar zijn ze in Den Haag ook nog niet uit. En hoe kunnen ze ook. Steeds meer krijgen we de rekening gepresenteerd van uitgesteld en weinig doortastend beleid. Het wordt er allemaal heel erg ingewikkeld van. Zo ingewikkeld dat het in ieder geval duidelijk is dat het alleen vanuit Den Haag ook niet meer opgelost gaat worden. Ik moest er even diep van zuchten. Corona -hopelijk- achter ons gelaten, staat ineens ons geluksgevoel, de wereldorde en economie op een kantelpunt. Crisis is het toverwoord en het raakt iedereen. Asiel, stikstof, Groningen, schaarste, inflatie, oorlog en veel mensen echt in de problemen. Ik vond het maar moeilijk om de vertaling te maken naar wat het komende politieke jaar voor het aanbestedingsvakgebied zou kunnen betekenen. Lekker belangrijk, zeg maar.

"overheid en bedrijfsleven zullen elkaar nog meer dan in het verleden keihard nodig hebben"

We hebben voor vandaag en morgen iets te doen met de verschillende crisis, maar ik hoop van harte dat we de blik stevig op de toekomst kunnen houden. We kunnen het ons niet meer permitteren om alleen maar met de korte termijn bezig te zijn. En overheid en bedrijfsleven zullen elkaar nog meer dan in het verleden keihard nodig hebben om de (klimaat)doelen te gaan halen. De oplopende kosten gaan voor spanningen zorgen in lopende overeenkomsten en nog uit te voeren aanbestedingen. In een huidig samenwerkingsklimaat dat naar mijn idee nog te vaak beheerst wordt door wantrouwen tussen overheid en bedrijfsleven zal menig contract de komende tijd getest worden op haar bestendigheid en partnerschap.

‘Als Den Haag het niet (allemaal) meer kan oplossen, en de uitdagingen zijn zo groot, dan hebben we nog meer zelf de handschoen op te pakken’. Dat riep de afgelopen politieke week in ieder geval bij mij op. Ik denk dat dat begint met dat er iets moet veranderen in de manier waarop aanbesteden en contracten beheren. Dat was al zo voor al die crisis, en dat gevoel wordt steeds sterker. De aandacht voor meer innovatiegericht aanbesteden en samenwerken blijft groeien. En terecht, want we zullen meer dan in het verleden op zoek moeten naar betere en nog niet bestaande oplossingen om de crisis het hoofd te bieden.

"Laten we onze mindset proberen te veranderen wanneer het op aanbesteden aankomt."

Een betere (aanbestedings)wereld begint bij jezelf. En als tegenwicht op de toch wat onzekere toekomst een positieve oproep als besluit. Zullen we afspreken dat we wat liever voor elkaar zullen zijn in aanbestedingsland? Dat we in het aanbesteden en bestaande contracten het meer laten gaan over waar de wereld beter van wordt in plaats van welke kant van de tafel als winnaar weg loopt? Dat vraagt om betere technieken vanuit aanbesteders, constructievere ondernemers en betere inkoopprocedures die meer gericht zijn op echte doelstellingen, verbinding en wederzijdse winst. Laten we onze mindset proberen te veranderen wanneer het op aanbesteden aankomt. Het zal nodig zijn. Er is storm op komst, of misschien is die er al. Dus laten we wat dichter tegen elkaar aankruipen. De coronaregels staan ons daarvoor in ieder geval niet meer in de weg.